#gijsopreis Sardinië

1,4K

Sardinië. Eiland waar de sardientjes vandaan komen. Eiland waar de zon altijd schijnt. Eiland waar je lekker kan eten. Eiland om bij uitstek per fiets te ontdekken. En laat ik nou van dat alles houden. Sardinië MIJN eiland? Lees mijn blog.

Ik weet het al weken: zondag 8 april vertrekt het vliegtuig om 06:00 naar Sardinië. Al weken hield ik het weer in de gaten. En lang zag het er uit als niet veel soeps. Eergisteren veranderde dat: zon en wolken wisselen elkaar af en een graad of 18-20. Eergisteren veranderenden ook de vooruitzichten in Nederland. Gisteren was een ronduit mooie dag; heerlijk met mijn nieuwe tweedehands Canadees een rondje gevaren.

 

Sunny and stormy winds

Vanmorgen steeg ik op vanuit Düsseldorf naar Cagliari, Sardinië. Dit keer weer samen met mijn vaste cameraman Allart Blaauboer en de vaste SNP modellen Marleen Raats en Patricia Hengeveld. Gevieren – mooi woord – gaan we voor SNP een reisvideo maken van hun nieuwe fietsvakantie in het zuidelijkste puntje van dit Italiaanse eiland. De vlucht – nog geen twintig man aan boord, de voordelen van het voorseizoen – was heerlijk rustig. Tien minuten voor de landing bericht uit de cockpit: ‘sunny and stormy winds’. Ik heb het niet zo op vliegen, maar turbulentie vind ik heerlijk. Waarom? Ik snap het ook niet.

Herz huurbusje

Na landen, bagage van de band geplukt – een boel als je als alles mee moet nemen op de fietsen na – en met de taxi (er ligt een paraplu voor mijn voeten) naar het centrum van Cagliari om de huurbus op te halen. Waarom duurt dat altijd zo lang? Honderdduizend papieren met handtekeningen ondertekenen… dat moet efficiënter (dus voor de klant makkelijker) kunnen. De bus heeft wat plekjes. Maar hé, dit is Italië. Het land van kleine Fiat Panda’s met leuke mensen die luid toeterend de rotondes door vliegen. Ik houd hier van. Sterker: ik ben er GEK op!

Fietsverhuurder

Met de bus naar Pula gereden om daar de huurfietsen op te halen. Een heren, een dames en een unisex e-bike. Drie fietsen in een bus met 2 achter banken… blijkt toch wat lastig. Dus… De fietsverhuurder was zo aardig het sur plus aan banken tijdelijk in zijn bus te bewaren. Service met een glimlach…. van wie was dat ook al weer?
Doel van vandaag: een B&B in Sant’Antioco op het gelijknamige (schier) eiland. Onderweg heerlijk even in de zon op de rotsen gespeeld, fantastisch geluncht (laat je niet weerhouden door een wat verlopen buitenkant van welk Italiaans restaurant dan ook) en heerlijke bergwegen (SP71) gereden. Onze B&B is leuk: twee rete steile trappen op, maar gezellig. Pa en ma spreken Italiaans en zoonlief vertaalt naar het Engels. De rest gaat met handen en gebaren (voeten… ik spreek er nooit mee).

Sardinië: Regeneiland!

Nu ik dit zit te tikken stormt het buiten, gutst de regen van de ramen en is het een magere 16 graden. In Nederland… ik wil er even niet aan denken. De man van de B&B zegt dat het morgen fantastisch weer wordt. Italiaans opportunisme? Ik denk het niet. De was hangt buiten. Zijn vrouw glimlacht. Ik weet het zeker: morgen wordt het weer fantastisch weer.